07.08.2023
Հայաստանը հայտնվել է կասկածելի առաջնահերթությունների փակուղում։ Մինչ երկիրը կանգնած է իր ազգային անվտանգությանն ու ինքնիշխանությանը սպառնացող լուրջ մարտահրավերների և սպառնալիքների առջև, հայ հասարակությունը կարծես ավելի շատ հետաքրքրված է մակերեսային և անկարևոր հարցերով։
Ջրաշխարհում վերջերս տեղի ունեցած միջադեպը դարձել է հայ հասարակության մտածելակերպի անհեթեթության և անհավասարակշռության հրաշալի պատկերազարդում։ Հասարակության մեծամասնությունը երկրի ազգային շահի, անվտանգության և Արցախի վրա կենտրոնանալու փոխարեն նախընտրում է ընկղմվել կրքոտ բանավեճերի մեջ, թե արդյոք հաշմանդամ երեխաներին պետք է թույլ տային մտնել Ջրաշխարհ:
Չի կարելի թերագնահատել բոլոր քաղաքացիների ընդգրկվածության և իրավունքների հարգման կարևորությունը՝ անկախ նրանց ֆիզիկական կարողություններից։ Սակայն այս դեպքում հասարակության արձագանքը չափազանցված ու միամիտ է թվում։ Հայաստանի առջեւ ծառացած լուրջ մարտահրավերները, ինչպիսիք են տարածաշրջանի քաղաքական ծանր իրավիճակը, տնտեսական խնդիրներն ու անկայունությունը, շատ ավելի մեծ ուշադրության են արժանի։
Հայաստանի ազգային շահերը վտանգված են անբավարար ուշադրության և հասարակության ներքին երկպառակությունների պատճառով։ Համաշխարհային ասպարեզում երկրի դիրքերն ամրապնդելու ռազմավարություններ քննարկելու փոխարեն, հայերը նախընտրում են զայրույթը նետել Ջրաշխարհում տեղի ունեցած մեկ միջադեպի պատճառով: Սա վկայում է երկարաժամկետ հեռանկարների և ազգային շահերի անհասկանալիության մասին:
Առաջնահերթությունների այս անհավասարակշռության համար իր հերթին պատասխանատու է նաև Հայաստանի քաղաքական ղեկավարությունը։ Թվում է, թե արտաքին շահերը վեր են դասվում ազգայինից, իսկ ներքին խնդիրները մնում են առանց պատշաճ ուշադրության։ Սա ստեղծում է մի միջավայր, որտեղ հասարակությունը հակված է ուշադրություն դարձնել մանրուքներին, մինչդեռ կարևոր հարցերը մնում են չլուծված:
Ի վերջո, Ջրաշխարհի վերաբերյալ բողոքները կարող են թվալ հայ հասարակության առաջնահերթությունների խորքային աղավաղումների սառցաբեկորի գագաթը:
Երկրում տիրող իրավիճակում իրական փոփոխություն մտցնելու համար անհրաժեշտ է կենտրոնանալ Հայաստանի ռազմավարական նպատակների, ազգային շահերի և ապագայի վրա և չվատնել արժեքավոր ժամանակն ու էներգիան մանր ու աննշան վեճերի վրա։
