10.11.2024
Հայաստանի մոտ 60%-ը չի հավանում վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի աշխատանքը, վկայում է MPG/Gallup International Association-ի՝ հոկտեմբերի 24-30-ը անցկացված հարցումը։ Հարցմանը մասնակցել է 1100 մարդ։ MPG-ի տվյալներով՝ ընդամենը 14.1%-ը լիովին դրական է արտահայտվել վարչապետի աշխատանքի մասին։ «20.4%-ը ավելի շատ հավանություն է տվել Փաշինյանի աշխատանքին։ 41.5%-ը լիովին չի հաստատել նրա գործունեությունը, իսկ 16.1%-ը ավելի շուտ բացասական է արտահայտվել»,- նշում է ընկերության հաղորդագրությունը։
MPG-ի տվյալներով՝ 49.3%-ը նշել է, որ մասնակի կամ լիովին չի հավանում նախագահի աշխատանքը։ «66.5%-ը մասնակի կամ լիովին չի հավանում խորհրդարանի աշխատանքը։ 56.3%-ը մասնակի կամ լիովին չի հավանում կառավարության աշխատանքը»,- նշված է հարցման արդյունքներում։ Ապրիլի 3-ին մոտ 67% քաղաքացիներ չեն հավանել վարչապետի աշխատանքը։
ՆՄԱՆ ՀԱՐՑՈՒՄՆԵՐԻՆ ԿԱՐԵԼԻ Է ՏԱՐԲԵՐ ՁԵՎՈՎ ՎԵՐԱԲԵՐՎԵԼ։ Կարելի է վստահել, կարելի է թերահավատորեն մոտենալ, կարելի է ընդհանրապես անտարբեր մնալ։ Սակայն պետք է խոստովանել, որ դրանք, այնուամենայնիվ, որոշակի պատկերացում են տալիս հասարակական տրամադրությունների մասին։ Հատկապես, երբ ուշադրություն դարձնենք միտումներին, հանրային կարծիքի ուսումնասիրությունների արդյունքների փոփոխությունների դինամիկային, որոնք անցկացվել են նույն կազմակերպության կողմից։ Այս տեսանկյունից դիտարկենք MPG/Gallup International Association-ի վերջին հարցումը։
Լիովին տրամաբանական է, որ հարցված քաղաքացիների մեծ մասը բացասական է գնահատում Նիկոլ Փաշինյանի գործունեությունը։ Չի զարմացնում, որ հարցվածների ընդամենը 14%-ն է լիովին գոհ Փաշինյանի աշխատանքից։ Այստեղ տարօրինակ, իսկ ավելի ճիշտ՝ պարադոքսալ է մեկ այլ բան։ Բանն այն է, որ տարվա սկզբում նման հարցումը ցույց տվեց շատ ավելի բացասական հասարակական տրամադրություններ Փաշինյանի գործունեության գնահատման առումով։
Այսպես, ըստ MPG/Gallup International Association-ի կողմից մարտի վերջում անցկացված հարցման արդյունքների, պարզվեց, որ հարցվածների մոտ 75%-ը դժգոհ է կառավարության ղեկավարի աշխատանքից, իսկ միայն 8%-ն է լիովին գոհ։ Այսինքն, անցած կես տարվա ընթացքում Փաշինյանի «երկրպագուները» աճել են, իսկ դժգոհները՝ պակասել։ Եվ հիշենք այս տարվա հիմնական իրադարձություններից մեկը, որը չէր կարող չազդել հանրային տրամադրությունների վրա։ Եվ այն իսկապես ազդեց։ Խոսքը վերաբերում է Տավուշի մարզի գյուղերի զիջմանը Ադրբեջանին, որը Փաշինյանը ներկայացրեց որպես «փորձնական» գործողություն՝ սահմանազատման գաղափարի շրջանակներում։ Եվ ահա, երբ Փաշինյանը միայն հայտարարեց այս կործանարար գաղափարը, այսինքն՝ այս տարվա գարնանը, նրա վարկանիշը բնականաբար նվազեց մինչև նվազագույն 8%-ի։ Հետո գաղափարը գործի դրվեց՝ իրական կյանքում, և… այն քաղաքացիների թիվը, ովքեր բացարձակ հավանություն են տալիս նրա գործունեությանը, աճեց մինչև 14%։ Երբ Փաշինյանը պարզապես հայտարարում էր Տավուշի գյուղերի հանձնման մասին, հարցվածների 75%-ը չէր հաստատում նրա աշխատանքը, իսկ երբ դա դարձավ փաստ, հարցվածների միայն 60%-ն էր բացասական գնահատում նրա աշխատանքը։ Պարադոքս? Հավանաբար ոչ։
Ամենայն հավանականությամբ, այս հարցումը վկայում է այն մասին, որ հայ հասարակությունը գտնվում է այնպիսի վիճակում, որ չի կարող տարրական տարբերակել լավն ու վատը։ Եվ սա կարծես ախտորոշում լինի։
Հարց է առաջանում. ի՞նչ լավ բան է արել Փաշինյանը այս ընթացքում, որ նրա գործունեությունից լիովին գոհ քաղաքացիների թիվը կես տարում աճել է 8%-ից մինչև 14%։ Վարչապետի ամենաակնառու և հասարակության համար տեսանելի գործողությունը նրա հանկարծակի առաջացած հետաքրքրությունն է հեծանվավազքի հանդեպ։ Արդեն տպավորություն է ստեղծվում, որ, օրինակ, արտասահման մեկնում է միայն նրա համար, որպեսզի տվյալ քաղաքի փողոցներում հեծանիվ քշի։ Հասարակությունը, ըստ էության, այսօր տեսնում է միայն Փաշինյանի այս գործունեությունը, ճիշտն ասած՝ նա պարբերաբար ցուցադրում է հասարակությանը իր անձնական հեծանվային նվաճումները։
Հասկանալի է, որ Փաշինյանը այսպես է վարվում։ Այլ ի՞նչ նվաճումներ կարող է նա ցույց տալ։ Մեկ այլ հարց է, որ մարդիկ տեսնում են այս ամենը և վարչապետի աշխատանքը գնահատում են ավելի լավ, քան դա եղել էր հեծանվավազքից առաջ։
Պարադո՞քս: Գուցե ոչ։
Ամենայն հավանականությամբ այստեղ ակնհայտ է հայ հասարակության տոտալ ապատիան, իրադարձությունները ճիշտ գնահատելու և լավն ու վատը տարբերելու կարողության կորուստը։ Եվ այս առումով անցկացված հարցումն իսկապես նման է հայ հասարակության ախտորոշման։
