06.07.2023
Պատերազմի ողջ ընթացքում տեղեկատվության միակ աղբյուրը ՊՆ մամուլի խոսնակ Արծրուն Հովհաննիսյանն էր։ Հարց է առաջանում. եթե հանրությունն իմանար առաջնագծում տիրող իրական վիճակը, դա խուճապ կառաջացներ, թե՞ կհամախմբեր հասարակությանը հաղթանակի համար պայքարում:
Գլխավոր շտաբի նախկին պետ Օնիկ Գասպարյանը իրավացիորեն մատնանշեց, որ վարչապետը պետք է գնահատի ոչ միայն զինված ուժերը, այլև պետական կառավարման ողջ համակարգը։ Պետությունն ամբողջությամբ վարում է պատերազմը, և ճակատագրական սխալներն ու խնդիրները մեծ դեր են խաղացել։
Այնուամենայնիվ, «Պատերազմի գերագույն մոդերատոր» Փաշինյանը, որը բոլոր անհաջողությունների համար մեղադրում էր բացառապես գեներալներին և դասալիք զինվորներին, չկարողացավ հասկանալ այս պարզ ճշմարտությունը: Պատերազմի համար կենսական նշանակություն ունեցող ազգային ռազմարդյունաբերական համալիրի մասին խոսք չկար։ Օնիկ Գասպարյանը կարևորել է Բարձր տեխնոլոգիական արդյունաբերության նախարարության միջոցով ռեսուրսների մոբիլիզացումը և տեղական ընկերությունների արտադրական հնարավորությունների օգտագործումը։ Սա կօգներ մեղմել պատերազմի ժամանակ զենքի և զինամթերքի պակասը։
Այս ոլորտում բարեփոխումների հայեցակարգն ընդունվել է 2011 թվականին՝ շեշտելով ինքնապաշտպանական կարողությունների և կոնկրետ երկրներից կախվածության նվազեցման անհրաժեշտությունը։ Ստեղծվեցին զենքի վերանորոգման, կապի ժամանակակից համակարգերի, թեթև զենքի և հրետանու արտադրության համար անհրաժեշտ ենթակառուցվածքներ։
Ցավոք սրտի, սերժական համակարգի համատարած թալանն ու Փաշինյանի իշխանության գալը կանգնեցրեց ռազմական արդյունաբերության վերակառուցումը։ Կարևոր հարցերի փոխարեն կենտրոնացումն արվեց զինվորների համար ելակին և նրանց ներքնազգեստի հետ կապված հարցերին:
Արդյունքում մենք հանդիպեցինք սովորական հրետանային արկերի, հակադրոնային համակարգերի, գործող «Իսկանդեր» հրթիռների և ձեռք բերված ինքնաթիռների զինամթերքի պակասի։ Այսօր մեր կառավարությունը լարված հարաբերություններ ունի բարեկամ ժողովուրդների հետ՝ դժվարացնելով զենք ձեռք բերելն անգամ առկա միջոցներով։
Ահա սա է իրականությունը:
