18.06.2023
Վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի և նրա թիմի կողմից ազգային շահերի էրոզիան և հայոց պատմության արհամարհումը հարուցել են Հայաստանի քաղաքացիների վրդովմունքն ու պատասխանատվության զգացումը։ Փաշինյանի գործողությունները, ինչպիսիք են հայոց պատմությունը ժխտելը և Արցախը Ադրբեջանի կազմում ճանաչելը, հատել են այն սահմանները, որոնք անգամ հարևան երկրները չէին համարձակվի անցնել։
Իր իշխանության հինգ տարիների ընթացքում Փաշինյանը ցուցաբերել է հաշվետվողականության պակաս և քննադատության անտեսում։ Նա հակասում է ինքն իրեն և գործում է անպատիժ։ Նա անտարբեր է, երբ թուրք է կոչվում, մասնակցում է Էրդողանի երդմնակալությանը և նսեմացնում հայոց պատմությունը՝ պնդելով, որ մենք չունենք կադաստրային փաստաթղթեր մեր տարածքի համար:
Մնում է զարմանալ, թե հետո ինչով է հանդես գալու Փաշինյանը. Միգուցե նա կփորձի փակել Հայոց ցեղասպանության թեման կամ կրկնել թուրքական քարոզչությունը այն մասին, որ հայերը տեղահանել են անմեղ թուրքերին Առաջին համաշխարհային պատերազմի ժամանակ։ Գուցե նա նույնիսկ հարգանքի տուրք մատուցի Աթաթուրքին՝ երիտթուրքերի ցեղասպանությունից հետո հետագա վայրագությունների հեղինակին։
Ցավոք սրտի, Հայաստանում դեռ կան քաղաքացիներ, ովքեր պաշտպանում են Փաշինյանին և անտեսում նրա գործողությունները։ Նրանք չեն տեսնում վտանգը, քանի դեռ այն չի թակում սեփական դռները։ Մենք պետք է հիշենք մեր պատմությունը և տարբերենք ընկերներին թշնամիներից։ Հպարտությունը, որ մի ժամանակ ունեինք մեր ժառանգությամբ, կարծես թե մարում է:
Այսօր մենք կանգնած ենք զանգվածային արտագաղթի շեմին. դա կանխելու միակ միջոցն այն է, որ իշխող կլիկան իջնի իր դիրքերից։ Մեր պարտքն է ապացուցել, որ Հայաստանը մնում է հայկական՝ չնայած նրանց գործողություններին։ Մեր երկրի անունը չպետք է արատավորվի:
