top of page

Ապրելիս՝ դավաճան, սատկելիս՝ ստորաքարշ. Դավիթ Բաբայանի էժանագին ինքնաստորացման ակունքները

28.09.2023

Այս դավաճանը, ռուսական մահաբեր տերության ներքինի ծառան ու հայակործան վիժվшծքը հանձնվել է կամ դեռևս պատրաստվում է հանձնվել Բաքվին:


Իր էջում նա դա ներկայացրել է որպես ինքնազոհություն` հայրենակիցներին փրկելու հանուն:


Որևէ մեկի հանձնվել-չհանձնվելով չէ, որ Ադրբեջանը խնայելու կամ չի խնայելու որևէ մեկին: Բաքուն կայուն, ամրագույն պետական մտածողություն որդեգրած պետություն է և ոչինչ չի կարող այլևս նրան շեղել իր նպատակներից և ուղեծրից: Անգամ գործելու մեթոդներից ու հանգրվանային մոտեցումներից:


Փոխարենը` այս ոչնչության Շուշի գնալ-հանձնվելը լեգիտիմացնում է Ադրբեջանի իշխանությունը Արցախի նկատմամբ:

Ինչպե՞ս:


Երբ դու ինքնակամ ընդունում ես մեղադանքը և որպես թեկուզ պսևդոպաշտոնյա, բայց այնուամենայնիվ պաշտոնյա` գնում ես բռնարարի դուռն ու ընդունում նրա իրավական հավակնությունները քո հանդեպ և իրավական գործընթացի մեջ ես մտնում` դրանով դու լեգիտիմացնում ես թե´ քո հանդոպ մեղադրանքը և թե´ քո երկրի զավթումն ու դրա նկատմամբ զավթողի իրավատիրությունն ու պահանջները:


Դավիթ Բաբայան վիժվшծքն ընդամենը ուզում է շարունակել քարշ տալ իր ողորմելի, դավաճան ու ստոր գոյությունը և մի վերջին հույս ունինթե իր մոսկովյան Լուբյանկայի կուրատորներն իրեն կազքտեն գերությունից ու ինքը նորմալմկյանք կվերադառնա:


Չի վերադառնա: Որպես օգտագործված լատեքս նա արդեն դեն է նետվել և կավարտի Բաքվի բանտում` մոռացված ու գլուխը զուգարանակոնքի մեջ: Այնտեղ, որտեղ իր տեղն է:


Իր կյանքի ընթացքում այս ճիվաղն արեց ամեն ինչ` Արցախին կյանքի ու հյակական մնալու բոլոր շանսերից զրկելու համար: Մինչ վերջին վայրկյանը ծառայեց Մոսկվայից եկող հայաստանակործան հրահանգներին: Արցախը Հայաստանից պոկած պահողների ստորաքարշ ծառան ու սպասարկուն էր:


Իր դիրքի արժանապատիվ մեկը կհեռանար մեկ վայրկյանում` արժանապատիվների` նախկինում ընտրած բազմաթիվ մեթոդներից մեկով:


Ու կնախընտրեր թեկուզ անչափ ուշ` բայց ազատ հավերժությունը` ծնկած ու ստորացված դաժանագույն կտտանքներով լցված գերությունից, որ միևնույն է` մահ է բերելու:

Հեռանալիս անգամ սրանք որպես ստրուկ են հեռանում:


Ապրելիս դավաճան` սшտկելիս` ստորաքարշ են ավարտում:


Սողալով ապրողները սողալով էլ սшտկում են:

Եվ կան բքզում այնպիսիք, որ սրա համար ցավում են ու իր էջում գրություններ թողնում:

Good riddance ! ճիվшղ հայրենածախերի սերունդ:


Հայկ Մարտիրոսյան

32-ամյա Լուսինե Զաքարյանի բացառիկ տեսագրությունը, 1969 թ.

bottom of page